Photo by Natasha Miller
یکی از مفیدترین دستهبندیها برای فهم واژهها (و البته در نظر من) تقسیمبندی آنها به واژههای ذهنی(Subjective) و عینی(Objective) است.
Photo by Natasha Miller
یکی از مفیدترین دستهبندیها برای فهم واژهها (و البته در نظر من) تقسیمبندی آنها به واژههای ذهنی(Subjective) و عینی(Objective) است.
مدتی پیش کتاب The gene, an intimate historyرا خواندم و البته در پست «سوالاتی برای دوباره پرسیدن» کوتاه از آن نوشتم. از خود کتاب که نه، از گوشهای از اثرهایش روی من.
رقابت چیست؟ اگر از ما چنین سوالی را بپرسند چه تصویری در ذهنمان نقش میبندد؟
تصویر دو حیوان درنده که بر سر فرمانروایی یک قلمرو در افتادهاند؟
تصویر کریس رونالدو و لیونل مسی؟
تصویر کنکور و هزاران داوطلبی که پشت صندلیهای حوزههای امتحانی نشستهاند؟
چه تصویری؟
***
یکی از مشهورترین افرادی که در زمینه استراتژی فعالیت میکند، مایکل پورتر است.
متخصص چه کسی است؟ تعریف تخصص چیست؟ اگر نخواهیم درگیر تعریفهای رسمی شویم و یک شاخص غیررسمی برای تخصص داشته باشیم، آن شاخص چیست و از کجا بفهمیم متخصص هستیم؟
***
بحث تخصص که به میان میآید معمولاً تصویری سنتی در ذهن بیشتر ما نقش میبندد.
-به ندرت- در زندگیات انسانهایی میبینی که دلت میخواهد آنها را «فراانسان» بخوانی.
فراانسان البته در نظر من تعریف میشود. من که احتمالاً خودم را انسان دانستهام و حالا با این پدیده که مواجه میشوم، میگردم و میگردم تا نامی برایش بگذارم و بشناسمش.
بخش اول:
حتماً در خبرها پیرامون نشست مشترکی که در دو روز متوالی با حضور مارک زاکربرگ و تعدادی از سناتورها (روز اول) و نمایندگان مجلس آمریکا (روز دوم) برگزار شد شنیدهاید.
یکی از اخبار مهم در هفتهای که گذشت، عرضه سهام شرکت اسپاتیفای (Spotify) در بازار بورس نیویورک بود. هم اکنون که درباره این خبر مینویسم این شرکت چیزی در حدود ۲۶ میلیارد دلار میارزد که عدد خیرهکنندهای است و خود گویای آیندهای است که برای شرکتی همچون اسپاتیفای سرمایهگذران و تحلیلگران در سر میپرورند.
جدیترین بازدیدهای دانشگاهیمان را با او رفتیم. استادی که هنوز در نظر خیلیها ناتمام استاد بود شاید. جوی در میان ما دانشجویان بود که حتی دانشیاران را هم تمام و کمال استاد حساب نمیکردیم چه به رسد به او که هنوز دکترایش را هم نگرفته بود و به تبعیت از همین موضوع، در کلاسها با واژه مهندس خطاب میشد.
بیمار شدم. به همین سادگی و به همین سرعت و بارها در این چند روز این جمله حکیمانه برایم تکرار شد که درد با خروار میآید و با مثقال میرود.
نمیدانم چقدر به بحث خودآگاهی یا Consciousness علاقهمند هستید. همین که چطور میشود ما انسانها دنیا را این گونه که هست تجربه میکنیم و به تجربه کردن آن (مثل این که) آگاه هستیم و میدانیم در درون ذهنمان چه میگذرد.
آخرین دیدگاهها